| » . |
پيغام مدير :
به وبلاگ من خوش آمدید
روزگاریست که آدمها
فقـــــــــــــط
سقفهای ِ مشترک دارند...!!!.
نوشته شده توسط رضا در شنبه 5 اسفند 1391برچسب:,
لينك ثابت 
بر من نمانده راه در آغوش من بمــــــان
افتاده ام در غم در آغوش من بمان
تعبیر میشود به تو کابوس های مــــــــن
از خواب نمی پرم در آغوش من بمان
خواستم به ماه هجوم آورم نشـــــــــد
افتاده ام در غم در آغوش من بمان
تعبیر میشود به تو کابوس های مــــــــن
از خواب نمی پرم در آغوش من بمان
خواستم به ماه هجوم آورم نشـــــــــد
دنبال سر پناه میگردم در آغوش من بمـــان
باید یاد بگیریم استاد تغییر باشیم نه قربانی تقدیر .
در بازی زندگی اگر عوض نشویم تعویض میشویم
چرا گریه کنم وقتی باران ابهت اشکهایم را پاک کرد و سرخی گونه هایم را به حساب روزگار ریخت.
چرا گریه کنم وقتی او بغض عروسکی دارد و همیشه این منم که باید قطره قطره بمیرم.
چرا گریه کنم وقتی بر بلندی این ساده زیستن زیر پا له شده ام.
چرا گریه کنم وقتی باد بوی گریه دارد و برگ بوی مرگ.
چرا گریه کنم وقتی عاشق شدن را بلد نیستم تا به حرمت اندک سهمم از تو اشک بریزم.
چرا گریه کنم وقتی تبسم نگاهت زیبا تر است………
چرا گریه کنم وقتی او بغض عروسکی دارد و همیشه این منم که باید قطره قطره بمیرم.
چرا گریه کنم وقتی بر بلندی این ساده زیستن زیر پا له شده ام.
چرا گریه کنم وقتی باد بوی گریه دارد و برگ بوی مرگ.
چرا گریه کنم وقتی عاشق شدن را بلد نیستم تا به حرمت اندک سهمم از تو اشک بریزم.
چرا گریه کنم وقتی تبسم نگاهت زیبا تر است………
افتادم به جاده ای که دوست می داشتم
و جاده مرا برد
برد
برد
به جایی که دوست نمی داشتم. . .
باید می‌دانستم
سرانجام
تو را
از اینجا خواهد برد
این جاده
که زیر پای تو نشسته بود.
سرانجام
تو را
از اینجا خواهد برد
این جاده
که زیر پای تو نشسته بود.
نمیدانم چرا بین این همه آدم پیله کردم به تو !
شاید فقط با تو پروانه میشوم . . . !
من و تو از همان روز اول،
محکوم به از دست دادن بودیم!
تو، همان یک ذره احساست را…
و من…
تمام زندگی ام را!
خطر خوشبختی در این است که آدمی در هنگام خوشبختی هر سرنوشتی را می پذیرد و هرکسی را نیز .
"فردریش نیچه"
(...) سه نقطه، یعنی ادامه دارم؛
( . ) یک نقطه، یعنی تمام شده ام؛
( : ) دو نقطه، یعنی میان و زمین و هوا مانده ام!
خود نمیدانم کدامم؟؟!